Owy udar mózgu można określić, jako nagłe, miejscowe zaburzenie krążenia krwi w mózgu. Coraz częściej pojawiają się właśnie takie zgłoszenia szczególnie pomiędzy pacjentów powyżej 45 roku życia. Statystyki medyczne są w tej kwestii nieubłagane. W PL statystycznie, co roku udar mózgu dosięga mniej więcej 75 tyś obywateli, z czego aż 30 tyś umiera w ciągu jednego miesiąca.
W gronie tych, którym uda się przeżyć ostrą fazę udaru, aż 20 procent wymaga stałej opieki fachowców, 25 proc. pomocy w niektórych codziennych czynnościach, zaś 60 procentom pacjentów po udarze mózgu udaje się odzyskać prawie że pełna sprawność, staję się z powrotem samodzielni i mogą wrócić do pracy. Jest to wyłącznie zasługa świetnie prowadzonej i realizowanej rehabilitacji, przez specjalistę w danej dziedzinie.
Jakie są, zatem cele rehabilitacji osób po udarze mózgu? W głównej mierze świetnie rehabilitanci koncentrują się na podstawach. O ile pacjent ma kłopoty z połykaniem, muszą oni zadbać o proces połykania, a też o poprawienie wydolności oddechowej pacjenta. Bardzo ważne w tych pierwszych krokach rehabilitacji stosowanie tak zwanych pozycji ułożeniowych zmienianych co najmniej co dwie-trzy godziny. Dzięki temu zmniejszamy ryzyko wystąpienia powikłań w postaci kształtowania się nie prawidłowych wzorców ruchowych. Jeśli osoba po udarze przez długi okres czasu jest zmuszona do leżenia w pozycji na wznak, to powstaje problem z napięciem mięśniowym i co się z tym wiąże złą, jakością ruchu. I jeśli taka osoba kiedyś zacznie chodzić, to będzie to na nieszczęście widoczne. W Gdańsku i Sopocie można zaobserwować osoby, które wyraźnie powłóczą jedną nogą albo też mają niewładną rękę. Taka sytuacja może być wynikiem właśnie tego, że w początkowym okresie terapeuta rehabilitacyjny i najbliższe osoby nie zadbały o właściwe pozycje ułożeniową. Znacząca jest również nauczenie pacjenta wszystkich ruchów od nowa. Uczymy go własnymi siłami siedzieć, obracać się na boki, wstawać, chodzić czy także ubierać się. W rękach rehabilitanta jest też zadbanie o higienę, nauczenie załatwiania się w toalecie itd. Niezmiernie istotna jest też odpowiednio wczesna pionizacja bierna, jej adekwatny moment rozpoczęcia może powierzyćjedynie lekarz. Dla każdego rehabilitanta ważne jest również to, żeby zadbać o polepszenie samopoczucia pacjenta, jego nastroju. Tu kluczowa może okazać się obecność psychologa na oddziałach rehabilitacji. Równie bardzo ważna jest wczesna diagnostyka i terapia zaburzeń mowy, które w większości przypadków współistnieją i tu z pomocą przychodzi neurologopeda. Taki świetnie zorganizowany zespół i między innymi umiejący ze sobą współpracować według określonych uprzednio zasad może zdziałać cuda i cofnąć skutki udaru mózgu i pozwolić wrócić pacjentowi do pełni sił.
Zobacz także: terapia w Gdańsku z rehabilitacji neurologicznej po udarze w mózgu.
